​

 

Een Indiase jongeman, Abdul wordt naar Engeland gestuurd om een munt te presenteren voor het jubileum van koningin Victoria. Hij zou daarna eigenlijk weer terug gaan naar India, maar er ontstaat een connectie tussen de twee. Hij begint als dienaar maar al snel geeft ze hem de titel ´munshi´ , oftewel leermeester, hij leert haar Arabisch. Ondertussen dat hun band sterker wordt, doet de rest van het koningshuis er alles aan om hem weg te werken, ze vinden het maar raar. Uiteindelijk krijgt hij de belangrijkste titel van allemaal, een vriendschap. Zijn familie wordt ook overgebracht vanuit India en komt daar ook wonen. Op het einde wordt de koningin ziek en komt ze helaas te overlijden. Abdul zijn hart is gebroken en al snel daarna jaagt de rest van het koningshuis hem weg terug naar India.

 

Ik vond naar deze film gaan een hele nieuwe ervaring, het theater, de zaal, alles was echt anders dan een ´normale´ bioscoop. Toen ik begon met kijken dacht ik dat het een saaie film zou worden, want de film speelt zich af in het verleden en dat vind ik vaak wat minder leuk. maar er kwam best wel wat humor in voor wat er voor zorgde dat ik geïnteresseerd bleef. De aankleding van de film vond ik ook wel mooi, je zag dat er aandacht aangegeven was. Maar wat ik het allermooist en leukst vond was het verhaal, ik vond het heel mooi om zo een speciale vriendschap te zien, en om te zien hoe racisme werd aangepakt. De regisseur van de film is Stephen Frears, een britse man. Ik las dat hij ervan houdt om films te maken met verschillende culturen. Dat is wel duidelijk te zien in deze film.

 

mijn eindoordeel is dat de film prima was, normaal niet helemaal mijn ding maar ik vond het wel leuk om een keer te zien. Het is soms wel goed om nieuwe ervaringen op te doen.